Με βάση τις έρευνες που έχουν γίνει σε διάφορες χώρες (Μεσημβρινή Γαλλία κ.α.) από διάφορους ερευνητές, βγαίνει πως ένα στρέμμα αμπέλι, με μια μέση παραγωγή περίπου 1500 κιλά σταφύλια, έχει ανάγκη κάθε χρόνο, από 8-10 κιλά περίπου καθαρό άζωτο, από 15-20 περίπου κιλά καθαρό κάλιο και από 2-4 κιλά καθαρό φώσφορο
Αφού λοιπόν, χρόνο με το χρόνο το αμπέλι αφαιρεί από το έδαφος τα τρία αυτά στοιχεία στην ποσότητα περίπου που είπαμε, τα συστατικά αυτά ή και άλλα ακόμα πρέπει να τα προσθέτουμε στο έδαφος κάθε τόσο, για να κρατάμε τη γονιμότητά του σε αυτό το σημείο
Στις ξηρικές καλλιέργειες υπάρχει κίνδυνος στην περίπτωση χρήσης θειϊκής αμμωνίας που μπήκε αργά την άνοιξη και δεν έχουμε βροχές την άνοιξη ή νωρίς το καλοκαίρι, για να λιώσει εγκαίρως, αλλά έχουμε όψιμες βροχοπτώσεις αργά τον Ιούνιο ή Ιούλιο. Τότε το άζωτο, που κινητοποιείται λίγο πριν την ωρίμανση ή κατά την ωρίμανση των σταφυλιών, να κάνει ζημιά.
Καθυστέρηση όμοια στην πρόσληψη του αζώτου, μπορεί να συμβεί και με τα οινοποιήσιμα σταφύλια όψιμων περιοχών (π.χ.Αμυνταίου). Τότε η θειίκή αμμωνία ή μέρος της λιώνει αργότερα με τις πρώτες θερινές βροχοπτώσεις και εμποδίζει την ωρίμανση των σταφυλιών, που συγκομίζονται τελικά με λιγότερα ζάχαρα και περισσότερα απ’ότι πρέπει οξέα, πράγμα που δυσκολεύει την οινοποίησή τους.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο από πολλούς στην Γαλλία αντί της θειϊκής αμμωνίας συνιστάται η λίπανση με νιτρικό ή νιτραμμωνιακό άζωτο, στην εποχή της έναρξης της βλάστησης η μορφή αυτή του αζώτου αφομοιώνεται πιο άμεσα από τα φυτά, έτσι που είναι αδύνατο να παραμείνει σε οποιεσδήποτε συνθήκες στο αμπέλι μέχρι την ωρίμανση. Και όταν ακόμη, σε σπάνια περίπτωση, έχουμε μόνο τις όψιμες επικίνδυνες βροχοπτώσεις, το νιτρικό άζωτο ή θα λιώσει με τις δροσιές ή θα έχει εξατμιστεί και δεν θα υπάρχει κίνδυνος της περίσσιας παρεμβολής του στο μηχανισμό της ωρίμανσης.
Ο ρόλος του αζώτου.
Όπως για κάθε φυτό, ο ρόλος του αζώτου στην ανάπτυξη και στη συμπλήρωση της ανάπτυξης του αμπελιού μας είναι καθοριστικά πρωταρχικός.
Δεν βοηθάει μόνο το, χρόνο με τον χρόνο, μεγάλωμα του αμπελιού μας, το σχηματισμό και την διαμόρφωση του στο τελικό σχήμα όσο το δυνατό γρηγορότερα, εφόσον είναι επαρκές, αλλά και μέσα στον ίδιο χρόνο, δηλαδή στον ετήσιο κύκλο, η επάρκεια του αζώτου βοηθάει στο γρήγορο πέταγμα των ματιών, στο γρήγορο μεγάλωμα και πλήρη σχηματισμό των φύλλων και των βλαστών, στο μεγάλωμα και στον τελικό σχηματισμό των μικρών τσαμπιών (μούρων) κι ακόμα στο δέσιμο των σταφυλιών.
Έχει αποδειχθεί επιστημονικά ότι ο έγκαιρος εφοδιασμός του αμπελιού μας με άζωτο, στην αμέσως μετά το πέταγμα των ματιών περίοδο, βοηθάει πολύ την κατά μήκος διαμόρφωση (το μάκρεμα) των σταφυλιών. Αυτό, ιδιαίτερα στις επιτραπέζιες ποικιλίες, όπου επιζητείται μεγαλύτερο και μακρύτερο, χαλαρό στις ρώγες και όχι σφιχτό σταφύλι, έχει μεγάλη οικονομική σημασία, γιατί στη φάση αυτή βελτιώνει την ποιότητα.
Ο ρόλος και η θρεπτική δράση του αζώτου όμως πρέπει να περιορίζεται όσο βαδίζουμε προς την ωρίμανση και την συγκομιδή, γιατί τυχόν περίσσευμα του, είναι επιζήμιο και επιβαρυντικό για την ωρίμανση και την ποιότητα των σταφυλιών. Εκτός από την έλλειψη ζάχαρης και χρωματισμού,η περίσσεια αζώτου όχι μόνο καθυστερεί την ωρίμανση αλλά μειώνει σοβαρά την αντοχή του σταφυλιού μετά την κοπή ( τα σταφύλια μαραίνονται αμέσως και μαυρίζουν).
Τέλος, πρέπει να γνωρίζουμε ότι γενικά, όταν το αμπέλι μας έχει στην διάθεση του περισσότερο άζωτο από ότι του χρειάζεται, γίνεται πιο ευαίσθητο στις ασθένειες σε όλη την περίοδο της βλάστησης του και το περίσσευμα του αζώτου επιδρά άσχημα ακόμα και στην περίοδο μετά την κοπή των σταφυλιών, γιατί δεν βοηθάει στην ωρίμανση της βέργας.
Ο ρόλος του φωσφόρου στη θρέψη του αμπελιού.
Όπως για όλα τα φυτά, ο ρόλος του φωσφόρου αναμφισβήτητα είναι βασικός γιατί επηρεάζει ευνοϊκά την γενική υγεία και ευρωστία του αμπελιού μας, γιατί βοηθάει τη φωτοσύνθεση (δηλαδή τη θρέψη), ενισχύει πολύ την ανάπτυξη του ριζικού συστήματος στα νεαρά αμπέλια, συντελεί στην ωρίμανση του ξύλου και στην καλή “γέννα” (δηλαδή στην καλή ωρίμανση), καρποφορία και παραγωγικότητα της βέργας (των κληματίδων ) αλλά και στην αντοχή του αμπελιού μας στις ασθένειες και στους παγετούς.
Τέλος καθώς είναι γνωστή η ωφελιμότητα του καλίου στις οινοποιήσιμες ποικιλίες, φαίνεται ότι μπορεί να ωφελεί τον αμπελουργό πολύ πιο πέρα από τα σταφύλια και τον τρυγητό. Εκτός από την περιεκτικότητα σε ζάχαρη, που επηρεάζει άμεσα και τους βαθμούς οινοπνεύματος που προκύπτουν ανάλογα, το κάλιο κατά ορισμένους ερευνητές φαίνεται ότι επιδρά ευεργετικά και στην ωρίμανση των κρασιών ποιότητας και στην διαμόρφωση του τυπικού χαρακτήρα για κάθε περιοχή εκλεκτού κρασιού και του ‘ειδικού’ αρώματος του.
Ο ρόλος του καλίου είναι αποκλειστικά καθοριστικός για την ποιότητα και την ωρίμανση των σταφυλιών καθώς μάλιστα αποδείχτηκε ότι χρησιμοποιείται από το αμπέλι μας σε ποσότητες που είναι πολύ μεγαλύτερες ακόμα και από το άζωτο. Για να έχουμε λοιπόν ωραία και γλυκά επιτραπέζια ή οινοποιήσιμα σταφύλια με τα επιθυμητά για την κάθε ποικιλία χρώματα και αρώματα, πρέπει το αμπέλι μας να έχει στην διάθεση του άφθονο κάλιο που συνήθως δεν λείπει από τα ελληνικά εδάφη.
Ο ευεργετικός αυτός ρόλος του καλίου παρεμποδίζεται όμως πολλές φορές όπως π.χ. σε βαριά εδάφη. Τα βαριά εδάφη αν και είναι αρκετά εφοδιασμένα με κάλιο, αυτό είναι δεμένο τόσο γερά με τα “κολλοειδή “ του εδάφους έτσι που το αμπέλι μας αδυνατεί να το απορροφήσει. Γι’αυτό σε τέτοια εδάφη αλλά και σε ασβεστούχα επίσης, όπου το περίσσευμα ασβεστίου ανταγωνίζεται και το κάλιο, συνίσταται να θέτουμε στην διάθεση του αμπελιού μας κάθε χρόνο ή για μερικές χρονιές άφθονο κάλιο. Κάλιο επίσης πρέπει να προσθέτουμε και σε πλαγιές που έχουν συνήθως χώματα ξεπλυμένα .
Το κάλιο επίσης εκτός από την ποιότητα και την πρώιμη και πλήρη ωρίμανση των σταφυλιών, υποθέτουν ότι βοηθάει και στην ανθοφορία και στο καλό δέσιμο των σταφυλιών εμποδίζοντας την ανθόρροια και μικρορραγία. Βοηθάει επίσης στην ωρίμανση της βέργας και του ξύλου των ριζών γιατί ο ρόλος του είναι από μόνος του 27 τόσο σημαντικός, ευεργετικός και βοηθητικός για την πρόληψη και την ενέργεια των δύο άλλων στοιχείων, αζώτου και φωσφόρου.
Γενικά λοιπόν το κάλιο φαίνεται ότι βοηθάει στην εξισορρόπηση της όλης θρέψης του αμπελιού μας και ακόμα ρυθμίζει αποφασιστικά τον ρόλο της διαπνοής κάνοντας τα φυτά ανθεκτικότερα στην ξηρασία. Και τελικά καθώς είναι τόσο σπουδαίο και απόλυτα ωφέλιμο όπου επαρκεί, όπου περισσεύει δεν φαίνεται να βλάπτει σημαντικά και δεν θέτει στον αμπελουργό τόσα ερωτηματικά για την χρησιμοποίηση του έκτος από την περίπτωση που κάνουμε κατάχρηση σε μεγάλες ποσότητες χωρίς να έχουμε ανάλογη υγρασία. Επίσης σε ορισμένα εδάφη που δεν είναι αρκετά εφοδιασμένα με μαγνήσιο μπορεί να παρουσιαστεί έλλειψη από το στοιχείο αυτό, εξαιτίας του καλίου, με το οποίο το μαγνήσιο βρίσκεται σε ανταγωνισμό.
ΚΩΤΣΙΟΝΟΠΟΥΛΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΓΡΟΣ ΤΡΙΠΟΛΗ
Comments